Hoe zeg je sorry

Leer hoe je schade in relaties repareert door goed sorry te zeggen volgens Geweldloze Communicatie aan de hand van een voorbeeld uit de praktijk.

“Verbinding ontstaat als je vraagt ‘wat heeft iedereen nodig?’ in plaats van ‘wiens schuld is het?’”

Ik had laatst geholpen bij een ruzie.

Anne had laatst ruzie met een vriendin, Karin. De ruzie werd zo erg dat Karin op het punt stond naar huis te gaan. Toen greep ik in en hielp ik weer verbinding te maken.

Dat ging ongeveer zo:

Anne is zwanger. Karin wist haar favoriete babynaam. Karin gebruikte de babynaam wel eens als het over de baby ging. Anne had gevraagd of ze dat niet meer wilde doen.

Op een avond zijn Karin en Anne naar de televisie aan het kijken. Anne’s favoriete babynaam wordt genoemd en Karin stoot Anne aan en begint te lachen. Waarop Anne boos vertelt dat ze het niet leuk vindt dat Karin wéér de naam gebruikt.

Karin reageert geschrokken en begint te huilen: “Wow, ik vind het niet fijn dat je ineens zo boos tegen me doet!”. Anne heeft helemaal geen zin Karin te gaan troosten nu: ze wil zélf gehoord worden. Dan draait Karin bij: Ze vind het rot voor Anne. “Ik begrijp het wel”, zegt ze. Ze had niet gemerkt dat Anne het zo vervelend vond. Ze voelt zich er rot over. Ze gaat op zoek naar de oorzaak en vraagt zich af wiens schuld het was: Misschien had Anne duidelijker kunnen zijn? Misschien zijn ze allebei een beetje schuldig?

Herken je dit? Dat je kijkt naar wiens schuld het is? Dat je op zoek gaat naar de oorzaak en een oplossing? Of dat je als ontvanger he-le-maal niks kan met zo’n uitleg?

Ondanks dat Karin heeft gezegd “Ik begrijp het wel” voelde Anne zich nog steeds niet begrepen. Zolang Karin zich schuldig voelt, kan ze niet écht luisteren naar Anne. Daarom bleef Anne boos. Karin stond op het punt weg te gaan omdat de situatie haar te heftig werd.

Op dit moment kwam ik helpen. Ik stelde eerst Karin kort gerust: “Ik zie dat je het goed bedoeld, en je hebt niks verkeerd gedaan, maar wil je eerst naar Anne luisteren? We komen later terug bij jou.”

Vervolgens geef ik Anne kans om impact te delen. Voor Anne was de naam nu niet meer speciaal. Geen geheimpje meer dat alleen zij en haar man wisten. Ik vroeg Karin dit te herhalen zodat Anne zich gehoord voelde. Dit is stap 1 van sorry zeggen: Empathisch luisteren naar de impact die je hebt gehad.

Nadat Anne zich gehoord voelde wil ze begrijpen waarom Karin de naam bleef gebruiken. We gaan naar stap 2 van sorry zeggen: Begrip voor de “dader”. Het doel is om de “dader” weer te zien als een mooi mens in plaats van als een slechterik. Karins uitleg klonk nu niet meer als een verdediging, maar zorgde voor begrip.

Tot slot kwamen ze uit bij stap 3: verzoekjes. Wat kun je doen om het op te lossen en weer goed te maken?

Zoals je ziet is het dus helemaal niet “verkeerd” om op zoek te gaan naar de oorzaak en oplossingen. Het is alleen heel belangrijk dat je eerst verbinding maakt! Dat was moeilijk omdat zowel Karin als Anne in emotie zaten. Gelukkig kon ik als bemiddelaar helpen en het proces begeleiden. Anne was daar heel blij mee: ze was zo boos dat ze echt geen zin had de boel te bemiddelen.

Als je ook hulp nodig hebt bij een moeilijk gesprek kan ik je helpen met Geweldloze Communicatie!