Verzoek om in mijn kracht te staan

Leer hoe de laatste stap van Geweldloze Communicatie, het verzoek, je kan helpen om meer in je kracht te staan.

Ik had al kort aangekondigd dat er morgen weer een oefenavond Geweldloze Communicatie is.

Ik kom zojuist van een trainingsweekend Geweldloze Communicatie en daar was ik verrast over wat ik kreeg toen ik een uitvoerbaar verzoek deed aan de groep.

Yoram, de trainer, begon met de vraag:

“Bedenk eens welke behoeftes je vandaag extra zorg wil geven, en brainstorm om te kijken of je een uitvoerbaar verzoek kan doen aan jezelf, iemand anders, of de gehele groep”.

Welnu, een thema dat bij mij speelt is “in mijn kracht staan”. Als ik in mijn kracht sta, voel ik me levendig, gepassioneerd en sterk. Die plek geeft me ontzettend veel voldoening; en dan kan ik echt genieten van het leven. Maar ik heb meestal een houding van “ach, het is wel goed zo, take it easy, go with the flow”. Ik doe dan niet wat ik écht wil - vaak omdat ik niet eens weet wat ik wil, of mezelf dat vergeet te vragen, of niet durf om te zeggen wat ik wil.

Ik dacht eerst: Ik moet gewoon weten wat ik wil. Maar dat was geen uitvoerbaar verzoek --want tsja, het probleem is nu juist dat ik dat vaak niet goed weet. Na even brainstromen met een ander had ik wat beters:

“Ik wil graag in mijn kracht staan (behoefte), want dan voel ik me levendig en sterk en daar geniet ik heel erg van. Daarvoor moet ik doen wat ik wil, en daarvoor moet ik weten wat ik wil. Willen jullie [de groep] me helpen meer in mijn kracht te staan door af en toe te vragen wat ik wil?”

Nou, dat werkte geweldig! Gedurende de dag vroegen checkten sommigen bij mij: “Hey Mark, hoe gaat het? Wat wil je nu?”. En door er even een paar minuten over te praten, kreeg ik vaak helder wat ik wilde en waar ik zin in had. Als bonus voelde ik me ontzettend gesteund, gezien en gehoord. Ik vind het dan toch wel eng om in een nieuwe groep (of zelfs bij mijn vrienden) ruimte in te nemen om uit te vogelen wat ik wil, en om ervoor te gaan voor wat ik nu wil!

Ik was verrast hoeveel zoiets simpels me heeft gegeven, en wil morgenavond jullie graag door de stappen nemen om hetzelfde te doen. De truuk is namelijk om eerst bewust te worden van je behoeftes, en daarna deze te vertalen naar een concreet uitvoerbaar verzoek.

Ook heeft Yoram voor mij opnieuw benadrukt dat empathie niet iets is wat je actief doet (b.v. raden van gevoelens en behoeftes) maar iets is wat je voelt. Voor mij is dat een gevoel van ontroering, van zachtheid, van compassie. Er is ook een gevoel van ruimte, ruimte voor de ander, ruimte voor de ander om gewoon zijn verhaal te vertellen. Dat gevoel onstaat als ik aandachtig luister, en met bescheidenheid de ander probeer te volgen in zijn wereld.

Ik wil daarom deze avond ook graag weer oefenen met luisteren (empathie geven) – ook omdat het heerlijk is om te kunnen vertellen wat er in je leeft en daarvoor gehoord te worden!