Ik durf niet te jakhalzen

De jakhals is taal die verbinding verbreekt volgens Geweldloze Communicatie. Toch is het goed om af en toe te jakhalzen...

Ik vind het eng om te jakhalzen. Als ik me gefrustreerd of boos voel (met gedachten heb die ik bestempel als kritiek of onaardig) dan durf ik die vaak niet te vertellen.

Ik ben bang dat de ander mijn gevoelens persoonlijk neemt. Ik denk

“Ik voel me gefrustreerd want jij doet iets verkeerd”

Terwijl ik liever denk:

“Ik voel me gefrustreerd omdat ik een behoefte niet vervul”.

Dat is niet zo gek, want jakhalzen vinden het nu eenmaal moeilijk om helder over behoeftes te communiceren.

Toch vind ik het helemaal niet erg als iemand even geen giraffe-oren heeft. Als iemand mijn frustratie hoort met jakhals oren, zit diegene immers in hetzelfde schuitje als ik! Er leeft iets wat aandacht en empathie nodig heeft - diep in de jakhals is een behoefte die zorg nodig heeft.

Dus wat doe ik dan? Ik ga luisteren en zorgen voor de jakhals van de ander. Ik denk:

“Ik speel wel even giraffe, want pas dan er ruimte om mij empathie te geven”.

Dan vergeet ik even om voor mijn eigen jakhals te zorgen, terwijl díe juist opleeft!

Als ik mijn jakhals niet uitspreek, kies ik er dus voor om voor mezelf te zorgen. Maar als ik alles zelf oplos, voel ik soms ook afstand en eenzaamheid. Ik zou zo graag mijn jakhals willen uitspreken! Ik hou van eerlijkheid, transparantie en authenticiteit. Zo’n jakhals is ontzettend verbonden met wat er nu in mij leeft. Ergens in die jakhals zit een behoefte die zorg nodig heeft. En dat zijn zulke mooie kansen voor rijkheid en verbinding…! Ze zitten alleen verstopt in een “verbinding verbrekend” jakhals-jasje van frustratie of kritiek.

Ik heb dus behoefte aan zowel eerlijkheid, transparantie, verbinding als wel als empathie en goed voor mezelf zorgen.

Ik zat vast in of/of denken:

  • OF ik kies voor transparantie en spreek mijn jakhals uit…… maar krijg geen empathie als ik de ander trigger.
  • OF ik kies voor zelf-empathie… maar mis dan een stukje verbinding.

Nu heb ik een verzoek bedacht dat me helpt om al mijn behoeftes te vervullen:

“Ik wil graag vertellen wat er in mij leeft om daarvoor te zorgen, maar ik ben bang dat als het je triggert, ik niet voor mezelf zorg maar naar jou ga luisteren. Kun je, als je getriggerd bent, bij me checken of ik beschikbaar ben? En zo niet, dan voor jezelf zorgen?”

Of, ander verzoek:

“Kun je, als je getriggerd bent, voor jezelf zorgen zodat ik ruimte heb om voor mijzelf te zorgen?”

Als ik weet dat ik niet voor de ander hoef te zorgen als die getriggerd is, voel ik de veiligheid om mijn jakhals te uiten, omdat ik dan weet dat het okay is eerst voor mezelf te zorgen als ik de ander trigger.

Natuurlijk zijn mezelf empathie geven en mijn jakhalzen uitspreken aan de persoon in kwestie slechts twee strategieën om mijn behoeftes te vervullen. Een andere strategie is: Vraag iemand anders of die zijn giraffe-oren op wil zetten terwijl je authentiek, eerlijk en ongecensureerd je jakhalzen uit. Als je dan de jakhalzen vertaald zijn naar giraffe-taal; kun je dat geweldloos uiten naar de persoon in kwestie.

Lees verder hoe je kunt luisteren naar mijn jakhalzen