Positieve jakhals

Ook complimenten kunnen een jakhals zijn: taal die volgens Geweldloze Communicatie afstand schept. Leer jezelf beter kennen met de verbindende taal van Geweldloze Communicatie

Morgenavond, dinsdag 10 december, is er weer een oefenavond. De avond staat opnieuw in de teken van “Jakhalzen”.

Dit weekend ontdekte ik een hele andere hoek van de Jakhals.

Even ter herinnering: De jakhals staat symbool voor niet-verbindende communicatie. Het is de taal van oordelen, vergelijken, evalueren, verantwoordelijkheid buiten jezelf leggen, in absolute waarheden spreken, over de ander praten, invullen, interpreteren, etc.

Nu begint het verhaal over de Jakhals meestal met iets negatiefs. Een irritatie, frustratie, ergenis of oordeel. Maar dat is niet de enige situatie waarin we vergelijken, oordelen en evalueren!

Het kan ook met iets positiefs.

Beantwoord eens een van deze vragen:

• Wat is het leukste wat je deze week hebt gedaan?
• Waar kijk je het meest naar uit?
• Waar geniet je nu het meeste van?

Wat in mij nu opkomt gaat over de NVC training van afgelopen zaterdag. Ik moest een lesje voorbereiden en geven, en mijn gedachte is: “Oh yeaaah!! BAM! Ik own die shit!”. (Want, zoals je me misschien kent, ik druk mezelf graag uit met zulke woorden).

Ik druk nu in jakhals-taal uit dat mijn behoeftes werden vervuld. Laat ik dat eens vertalen naar Geweldloze Communicatie:

Toen ik 1-op-1 les gaf over Jakhalzen (en ik zelf vond dat het heel goed ging), voelde ik me trots, omdat mijn behoefte aan bevestiging en erkenning werden vervuld.

Die observatie kan nog wat specifieker. Ik ben trots dat ik niet in mijn hoofd ging zitten, maar in mijn hart bleef. Ik ben trots dat ik niet gewoon een verhaaltje heb afgedraaid, maar het onbekende in durfde te stappen. Ik ben trots dat ik mezelf snel heb betrapt op advies geven. Ik ben trots op dat ik erbij kon blijven toen de ander wat emotioneel werd.

Al die dingen geven me zelf-vertrouwen, erkenning, waardering. Hoe meer ik ervan geniet, hoe harder ik het nodig had. Nu ik de behoefte weet, kan ik misschien andere strategieën verzinnen om ze nog vaker te vervullen. Eentje kennen jullie allemaal: Na afloop van een NVC-les vraag ik vaak hoe jullie het hebben beleefd en wat jullie ervan meenemen. Dat geeft me ook altijd veel erkenning, waardering en vertrouwen. (Bedankt daarvoor, dat steunt me echt!)

Hoe werkt dat met jouw voorbeeld?