De kracht van observeren

Ontdek hoe interpretaties afstand scheppen, en hoe goede observaties je helpen om weer verbinding te vinden.

Wow! Ik heb laatst weer ontdekt hoe moeilijk het is om goed te observeren, en hoe snel dat voor afstand kan zorgen. Op de vorige avond vertelde iedereen om de beurt hoe ze de avond hadden ervaren:

Aukje beschrijft een moment op de avond en zegt daarover tegen mij:

“Je leek wat minder scherp dan normaal”

Ik voel mezelf wat schrikken en afsluiten. Ik dacht:

“Dat is helemaal niet waar! Ik had je aanvankelijk niet begrepen, maar toen ik je eenmaal wel begreep en dat terugvertelde, hoorde jij dat verkeerd. Je dacht dat ik je niet begrepen had, maar dat had ik wél! Ik kon dat niet duidelijk maken en dat was best frustrerend! En nu lijkt het alsof ik niet scherp was! Aargh! (gevoel: frustratie, machteloosheid. behoefte: begrepen/gehoord worden)

Aukje’s invulling triggerde allerlei gevoelens in mij, waardoor ik minder goed kon luisteren, afstandelijker werd en minder verbinding voelde. Nadat Aukje klaar is met vertellen, zegt ze:

“Dat was geloof ik niet helemaal NVC, of wel?”

Ik ben blij dat ze dat vroeg, want daardoor kon ik benoemen wat mij had getriggerd en wat ik daarbij dacht. Doordat ik kon vertellen wat er gebeurde vanuit mijn perspectief, was mijn behoefte om begrepen en gezien te worden vervuld, en voelde ik me weer verbonden. We hebben Aukjes invulling ook nog vertaald naar een observatie:

“toen je meerdere keren hetzelfde terugvertelde maar het steeds niet overeen kwam”.

Ik blijf het verassend vinden dat een een kleine verandering al zoveel impact kan hebben. En ik blijf ontdekken hoe snel dit gebeurt, en hoe moeilijk het is om goed te observeren.